|
MENU
Bronzen beeldje (16 cm. hoog) van de
Babylonische godin Astarte,
7e eeuw voor Chr.
|
|
Handgemaakt
In een van de boeken van het Oude Testament (Psalm 135, verzen 15 t/m 18) wordt gezegd: “ze zijn door mensen gemaakt” - d.w.z. het zijn maar beelden, handgemaakt, meer niet.
15 Goden van andere volken zijn van zilver en goud,
gemaakt door mensenhanden.
16 Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken,
ze hebben ogen, maar kunnen niet zien,
17 ze hebben oren, maar kunnen niet horen;
er komt geen adem uit hun mond.
18 Zoals zij, zo worden ook hun makers,
en ieder die op hen vertrouwt.
In Jesaja, hfdst 44 wordt meesterlijk humoristisch de spot gedreven met de goden die handgemaakt zijn.
14 Iemand velt een paar ceders, of hij kiest een pijnboom en een eik, die hij in het bos met andere bomen heeft laten opgroeien; of een laurierboom die hij heeft geplant en die groeide door de regen. 15 Ze dienen hem tot brandhout: hij gebruikt het om zich te warmen, of om er brood op te bakken. Of hij bewerkt het tot een god, waarvoor hij knielt; hij maakt er een godenbeeld van waarvoor hij zich neerbuigt. 16 Met de ene helft stookt hij een vuur, waarop hij vlees bereidt; hij roostert het vlees en doet zich er tegoed aan. Hij wordt warm en zegt: ‘Ha, lekker warm! Ik zie de gloed van het vuur!’ 17 Van de rest maakt hij een god, een godenbeeld waarvoor hij knielt en zich neerbuigt in gebed: "Red mij, want u bent mijn god".
Eeuwen later gaat Paulus nog een stap verder - en daardoor wordt het eren en aanbidden van godenbeelden heel serieus genomen: het zijn afgoden. Die zijn niks en kunnen niks, maar als je ze eert, ben je in feite bezig demonen te aanbidden. Wat Paulus daarover schrijft kun je lezen in zijn eerste brief aan de gemeente in Korinthe, hfdst.10, verzen 14 t/m 22.
Klik hier en let er eens op, waar het in dit stukje eigenlijk over gaat.
14 Om deze reden moet u, geliefde broeders en zusters, u verre houden van afgodendienst. 15 Ik spreek tot verstandige mensen, dus u kunt wat ik nu zeg naar waarde schatten.16 Laat de beker waarvoor wij God loven en danken ons niet delen in het bloed van Christus? Laat het brood dat wij breken ons niet delen in het lichaam van Christus? 17 Omdat het één brood is zijn wij, hoewel met velen, één lichaam, want wij hebben allen deel aan dat ene brood 18 Kijkt u eens naar het volk van Israël. Is het niet zo dat allen die van de offers eten, deel hebben aan de altaardienst? 19 Wat wil ik met dit alles zeggen? Dat vlees dat aan afgoden geofferd is een bijzondere betekenis heeft? Of dat afgoden werkelijk iets voorstellen? 20 Dat niet, maar wel dat offers aan afgoden offers aan demonen zijn en niet aan God, en ik wil niet dat u zich inlaat met demonen 21 U kunt niet drinken uit de beker van de Heer en ook uit die van demonen, u kunt niet deelnemen aan de maaltijd van de Heer en ook aan die van demonen. 22 Of willen we de Heer tergen? Zijn we soms sterker dan Hij? |
