Lerengeloven 2.0

Gebed is onze kracht

Intro   |   Zonder gebed kan Ik niets   |   Gebed is onze kracht   |   Eerst Hij, dan wij   |   Samen bidden   |   Stille tijd met God

In het bijbelboek Handelingen wordt beschreven hoe de eerste christelijke gemeente in Jeruzalem ontstond en groeide. Ook kunnen we in dit boek lezen, dat het evangelie door de apostelen (volgelingen van Jezus met een bijzondere opdracht) de wereld in ging: overal ontstonden nieuwe gemeenten. Duidelijk blijkt, dat het leven van de gemeente een leven van gebed is. In verschillende omstandigheden en bij verschillende gelegenheden gingen de volgelingen van Jezus in gebed. Hier een aantal voorbeelden.

De eerste gemeente

Vlak voordat Jezus naar de hemel terug ging, zei Hij tegen Zijn leerlingen, dat ze in Jeruzalem moesten wachten, totdat de Heilige Geest over hen zou komen. Dat deden ze; en ze gingen sámen bidden om de komst van de Heilige Geest (Handelingen hfdst.1, vers 14)

In diezelfde periode (die 10 dagen duurde) moest een nieuwe apostel worden aangesteld in de plaats van Judas. Er werden twee mannen voorgedragen. En voordat de beslissing genomen werd, ging men eerst in gebed (Handelingen hfdst.1, verzen 24-25)

Na de uitstorting van de Heilige Geest groeit de gemeente heel snel. Honderden, ja duizenden nieuwe gelovigen komen er bij. Van hen lezen we o.a., dat ze zich wijdden aan het gebed (Handelingen hfdst.2, vers 42).

Petrus en Johannes zijn in die eerste periode belangrijke leiders van de gemeente. Zij zijn het ook die het evangelie uitdragen onder de mensen. Dat wordt hen niet in dank afgenomen, vooral niet door de Joodse geestelijke leiders. Naar aanleiding van de genezing van een verlamde man, worden ze gevangen genomen en verhoord door de Joodse Raad. Ze krijgen een spreekverbod, maar Petrus kondigt aan dat hij zich daar niet aan kán houden. “Kunnen wij het tegenover God verantwoorden om wel naar u te luisteren en niet naar Hem?” Ze worden vrijgelaten en naar aanleiding daarvan gaat de gemeente bidden, een indringend en prachtig gebed, zie Handelingen hfdst.4, verzen 23-31.

De gemeente groeit en groeit. Daarom moeten de taken verdeeld worden. Er worden nieuwe medewerkers aangesteld, zodat de apostelen zich kunnen concentreren op het gebed en de verkondiging van het evangelie (Handelingen hfdst.6, vers 4)

Een tijdje later wordt het moeilijker voor de christenen: ze worden vervolgd en verdreven De Joodse koning Herodes laat enkele gelovigen gevangen nemen en de apostel Jakobus wordt zelfs ter dood gebracht vanwege zijn geloof. Ook Petrus wordt in de gevangenis gezet. Maar hij ontkomt - door een prachtig wonder van God. Petrus gaat naar het huis van Maria; daar is een groep mensen samen gekomen (een “gebedskring”) om voor de vrijlating van Petrus te bidden (Handelingen hfdst.12, vers 12). 

De situatie in Jeruzalem wordt steeds moeilijker. Daarom trekken de apostelen er op uit. Het tweede deel van het boek Handelingen beschrijft de drie grote zendingsreizen die Paulus heeft gemaakt naar verschillende landen rondom de Middellandse Zee. Hij heeft veel gemeenten gesticht en vooral door zijn inzet is de blijde boodschap van de redding door Jezus en de komst van Gods Koninkrijk de wereld in gegaan. Dat begon allemaal toen de gemeente een gebedsdienst hield (Handelingen hfdst.13, verzen 2-3) Gods Geest maakte hen toen duidelijk, dat nu de tijd gekomen was om de wereld in te trekken. Paulus en zijn medewerker Barnabas worden uitgezonden om de wereld het goede nieuws te gaan verkondigen.
 

Voorbeeld voor alle tijden

Uit wat we in Handelingen lezen, kunnen verschillende dingen geconcludeerd worden die belangrijk zijn voor alle gelovigen en alle gemeenten:

  • het gebed is kenmerkend voor de gelovigen; zonder gebed geen geloof en geen gemeente(-groei)
  • Mensen bidden individueel én gezamenlijk als gemeente of in "gebedskringen"
  • Beslissingen werden genomen nádat gebeden is
  • Het gebed als wezenlijke taak van de leiders (ambtsdragers) in de gemeente
  • Waar mensen in gebed zijn, laat God van Zich horen en maakt Zijn plannen en bedoelingen bekend.