Een camping in de woestijn?
De tabernakel is klaar. De majesteit van de HEER is er, overdag herkenbaar aan een zuil van rook (wolkkolom) en 's nachts een zuil van vuur en licht (vuurkolom). Nu mag het volk Israël zeker weten: "God is altijd bij ons".
Nu kunnen ze verder trekken, op weg naar het beloofde land. Niet in één keer, want het was een lange reis. Maar in etappes, en steeds braken ze hun tenten af en bouwden die na een stukje verder gereisd te hebben, weer op. Het leek wel een beetje op een camping, in de woestijn.
God gaf duidelijke instructies hoe ze de tenten moesten neerzetten. Niet zomaar door elkaar, maar familie bij familie. En vooral: de tabernakel in het midden. In het boek Numeri, hfdst.2 staat daarover:
De HEER zei tegen Mozes en Aäron: 'Wanneer de Israëlieten hun tenten opslaan, moeten ze dat doen rond de ontmoetingstent, op enige afstand ervan, ieder bij zijn eigen vaandel en bij de herkenningstekens van zijn familie".
Het volk Israël bestond uit 12 stammen (grote families, venoemd naar hun voorvaders, de zoons van Jakob). De stammen Juda, Issachar en Zebulon moesten hun tenten aan de oostkant van de tabernakel opzetten. De stammen Ruben, Simeon en Gad aan de zuidkant. Aan de westkant kwamen Efraïm, Manasse en Benjamin. En aan de noordkant Dan, Aser en Naftali. De stam van Levi, de levieten, mochten hun tenten in het midden neerzetten, rondom de tabernakel.
Dat zou er ongeveer uitgezien kunnen hebben zoals op het plaatje hieronder.
Als je uitzoomt, zie je dat het echt een kaal, dor en woest gebied is.
| Wat is er eigenlijk met de tabernakel gebeurd, nadat de Israëlieten in het land Kanaän gekomen waren?
Dat lees je op de volgende pagina. | ||
<<< Vorige pagina Volgende pagina >>>
