Lichtzoekers en lichtbrengers

De adventsweken zijn begonnen en Kerst komt in zicht. Enkele weken geleden kreeg ik een nieuwsbrief van het Nederlands Bijbelgenootschap. Daarin werd een online adventsleesplan aangekondigd. Je kunt je via https://www.debijbel.nl/leesplan/20 aanmelden voor dat leesplan en dan krijg je vanaf de eerste adventszondag (2 december) elke dag een bijbeltekst met een korte uitleg en een vraag in je mailbox. Thema van dit leesplan is: “Lichtzoekers en lichtbrengers”.

Ik vind het een prachtig thema voor de adventstijd.
Mag ik je uitnodigen nu, op dit moment een paar minuutjes na te denken over de vraag: 'wat komt er in mij op als ik het thema ‘lichtzoekers en lichtbrengers’ hoor?' (en daarna pas doorklikken naar "Lichtzoekers")

Mijn eerste gedachten bij ‘lichtzoekers’ was: in de Bijbel ontmoeten we heel veel mensen die op zoek zijn naar licht in hun leven en / of het licht, n.l. het licht van God. Denk b.v. aan de psalmen: mensen klagen hun nood, spreken uit dat ze zich eenzaam of verlaten voelen, voelen zich schuldig t.o.v. God, worden belaagd door wat ze noemen ‘tegenstanders en vijanden’ die hun sarcastisch toeslingeren: “kijk eens hoe jouw leven ervoor staat; wat heb je nou aan je geloof?” Het is donker in hun leven en donker in hun hart. Ze verlangen naar licht, naar uitkomst, naar een hoopvolle toekomst. Ze verlangen naar God. Lichtzoekers zijn het.

Hoe herkenbaar. In mijn leven is het ook wel eens donker. Dan zoek ik ook naar licht, net als de dichters van de psalmen. Dan zoek ik het Licht en verlang ik ernaar iets van Gods liefdevolle genade en trouw te mogen ervaren. En eigenlijk gebeurt het dan altijd dat Hij het weer licht maakt in mijn hart. Dat ervaar ik als Zijn liefde voor mij. Ik heb dat telkens weer nodig, want er komen steeds weer donkere momenten - en die hebben niet altijd met verdriet en verlies te maken.

Wat maakt dat jij donkere momenten hebt? Of erger nog: dat het donker is in jouw leven? Waar komt die donkerheid dan vandaan? Ik kan me niet voorstellen dat je dan geen lichtzoeker gaat worden, maar genoegen neemt of je gelukkig voelt in de duisternis.

Gelukkig zijn er ook veel lichtbrengers. Als eerste schiet mij de profeet Jesaja te binnen die in de jaren van de Babylonische ballingschap de Judeeërs in Babel bemoedigt: “de tijd van jullie ellende nadert z’n einde. God belooft jullie een nieuwe toekomst. Troost, troost mijn volk”. Aan het eind van dit prachtige hoofdstuk Jesaja 40 bemoedigt de profeet ons met de woorden: “wie hoopt op de HEER, krijgt nieuwe kracht”. Jesaja - een lichtbrenger in het donker.

Zo zijn er veel meer lichtbrengers te vermelden. Een engel bracht licht voor Maria, evenals Elisabeth. En in de kerstnacht bracht een heel legioen engelen licht in het donkere leven van de herders.

Eigenlijk verwijzen al deze lichtbrengers naar het Licht van de wereld: Jezus. Bij Hem vinden alle lichtzoekers rust, door Hem is het licht geworden in de wereld en, zoals Hij zelf gezegd heeft: “wie Mij volgt, loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft” (Johannes 8:12). Naar Zijn komst kijken we uit, Zijn komst vieren we met Kerst. En met Hem kunnen we vol vertrouwen een nieuw jaar in gaan.

Jezus heeft gezegd: “Ik ben het Licht van de wereld”. Hij heeft ook gezegd: “jullie zijn het licht van de wereld”. Zo stuurt Hij jou en mij er op uit om voor mensen om ons heen een lichtbrenger te zijn. Een opdracht voor het leven. Best pittig, maar wel heel gaaf. Want wat is er nou mooier dan voor iemand in je omgeving een lichtje te zijn, zodat die ander weer licht ziet (aan het eind van de tunnel) en net als jij kan wandelen in het licht met Jezus.